مقالات آموزشی

تفاوت بین ضد آفتاب فیزیکی و شیمیایی

تفاوت ضد آفتاب فیزیکی و شیمیایی

تفاوت بین ضد آفتاب فیزیکی و شیمیایی

آیا باید یک ضد آفتاب فیزیکی انتخاب کنید یا شیمیایی؟ در این مقاله تفاوت‌های بین ضد آفتاب‌ فیزیکی و شیمیایی را بررسی میکنیم. چه افراد یک ضدآفتاب شیمیایی استفاده کنند چه ضد آفتاب فیزیکی، باید حداقل SPF 30 را دارا باشد. با این حال، تفاوت‌های کلیدی بین فرمول‌های شیمیایی و فیزیکی وجود دارد.

 

 

ضد آفتاب شیمیایی جذب پوست می‌شود و سپس اشعه ماوراء بنفش را جذب می کند، اشعه را به گرما تبدیل می‌کند و از بدن خارج می کند. مواد موثر در ضدآفتاب‌های شیمیایی شامل آووبنزون، اکتینوکسات و اکسی بنزون می‌باشد.

ضد آفتاب فیزیکی روی پوست قرار می‌گیرد و اشعه‌های خورشید را منعکس می‌کند. مواد معدنی دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی مواد اصلی فعال در ضدآفتاب‌های فیزیکی هستند.

 

ضد آفتاب فیزیکی و شیمیایی در مقابل یکدیگر

هر دو نوع ضدآفتاب مزایا و معایبی دارند.

ضد آفتاب فیزیکی به موارد زیر تمایل دارد:

  • کمتر تحریک کننده است و برای پوست های حساس مناسب تر است.
  • مرطوب کننده بیشتر، که می تواند روی پوست احساس سنگینی کند.
  • روی پوست کمی احساس سنگینی ایجاد میکند و جذب کمتری روی پوست دارد. با این حال، برندهای مختلف اکنون انواع بیرنگ و رنگی را تولید می‌کنند که رد سفیدی کمتری دارند و می‌توانند ظاهری صاف و یکدست به پوست بدهند.

 

ضد آفتاب شیمیایی گزینه بهتری است اگر:

  • در حال شنا هستید چون به فرمولاسیون مقاوم در برابر آب نیاز دارید.
  • در طول روز ورزش می‌کنید یا زیاد عرق کنید.
  • کرم ضد آفتابی می‌خواهید که سریع جذب پوست شود.

 

در انتخاب کرم ضد آفتاب به چه نکاتی توجه کنیم:

موارد درج شده مورد اهمیت بر روی برچسب وجود دارد:

  • طیف گسترده (محافظت در برابر اشعه UVA و UVB)
  • بدون بو
  • غیر کومدوژنیک (منافذ را مسدود نمی کند)
  • بدون روغن، بدون چربی
  • بدون پارابن
  • SPF حداقل 30 یا بالاتر

حقایقی در مورد مواد معدنی در مقابل ضد آفتاب شیمیایی:
مطالعات نشان داده است افرادی که روزانه از کرم ضد آفتاب (SPF 15 یا بالاتر) استفاده می‌کنند، 24 درصد کمتر علائم پیری پوست را نشان می‌دهند.
دو نوع اصلی فیلتر ضد آفتاب وجود دارد: معدنی (که یک مانع فیزیکی برای کمک به انعکاس اشعه های UVA و UVB ایجاد می‌کند) و فیلتر شیمیایی (که اشعه ها را جذب می کند و آنها را از طریق یک واکنش شیمیایی به گرمای غیر مضر تبدیل می‌کند).
مواد فعال ضد آفتاب معدنی اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم است. ترکیبات شیمیایی ضد آفتاب شامل اکسی بنزون، آووبنزون، اکتیسالات، اکتوکریلن، هموسالات و اکتینوکسات است.
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) مواد فعال ذکر شده در بالا را به عنوان ایمن و موثر برای استفاده بر روی پوست تایید کرده است.

ضد آفتاب مناسب برای پوست‌های مستعد آکنه یا حساس

اگر پوست مستعد آکنه یا حساس دارید، ضدآفتاب مناسب باعث ایجاد جوش نمی شود، در واقع می‌تواند پوست شما را بهبود بخشد. به دنبال محصولی باشید که دارای برچسب پوست حساس یا مستعد لک است. برخی ضدآفتاب‌ها می‌توانند ظاهر لکه‌ها و تغییر رنگ را کاهش دهند، زیرا حاوی نیاسینامید هستند که از خانواده ویتامین B3 است.

 

اگر مطمئن نیستید که کدام کرم ضد آفتاب برای شما مناسب است، چند نمونه مختلف را از متخصص پوست یا داروخانه خود تهیه کنید. «چند روز متوالی روی مچ دست خود ضربه بزنید. اگر واکنشی نشان ندادید، احتمالاً استفاده از آن روی صورتتان اشکالی ندارد

 

اکنون که تفاوت بین ضد آفتاب فیزیکی و شیمیایی را می دانید، روش صحیح استفاده از ضد آفتاب را یاد بگیرید.

چه کسانی باید از ضد آفتاب استفاده کنند؟

همه افراد بدون توجه به سن، جنسیت، نوع پوست یا رنگ پوست به محافظت کافی در برابر اشعه خورشید نیاز دارند. دکتر شاه می‌گوید: «اشعه ماوراء بنفش (UVR) از خورشید برای پوست بسیار مضر است. نه تنها علت اصلی سرطان پوست و ضایعات پیش سرطانی است، بلکه منجر به پیری زودرس پوست، چین و چروک و لکه‌های تیره می شود.

 

بازگشت به لیست

مطالب مرتبط